Bəlkə 30 il idi, amma açıq desək, 3 il əvvəl bunu təsəvvür edirdiniz? Siz bacara bildinizmi?..
Azadlıq, bütün Vətənin, Xankəndinin küçələrində dolaşmaq, stadionda futbol matçına baxmaq… Arzuların varmı?
Məncə, biz hər yeri, hər şeyi – Şuşanı, Kəlbəcəri, Ağdamı… təsəvvürümüzdə saysız-hesabsız epizodları təsəvvür edirdik, amma Xankəndini bu qəbildən olan yer, Xankəndinin yeri, azərbaycanlıların əsl sevgisi idi. Başqa bir şey formalaşdıra bilmədik. Ağlımızın, şüurumuzun, ürəyimizin qorxmasına, o qədər güclü olmasına imkan verə bilməmişdik…
Allaha həmd olsun! Bu fürsəti yaradana həmd olsun!
O adamla o stadionda rastlaşdıqca Allaha şükür etdim. Bilmirsən niyə? Ölkənin İlk Adamı, İlk Ordu Adamı, İlk Vətəndaş və Millətimizin şərəfli tarixinin yaradıcısı olan bu İnsan özünü adi bir insan kimi necə aparırdı;
– Sanki bu nizamı, bu nizamı, bu gözəlliyi o yaratmayıb;
– Elə bil Xocalın qisasını almayıb;
– Sanki dünya müharibəsi tarixinin şah əsəri olan Şuşa əməliyyatına rəhbərlik etməyib;
– Sanki bu günü təsəvvür belə edə bilmirik – Xankəndidəki matça baxmağı reallaşdıran o deyildi;
– Sanki başqalarından fərqlənməyən sadə həris adamdır, hamıdandır, hamıdandır;
– Sanki Xankəndinə matça baxmağa gələn adi azərbaycanlıdır…
Təvazökarlığa, sadəliyə, nəcibliyə, böyükliyə, nəcibliyə bir daha heyran oldum!
Bu, prezident seçkiləri öncəsi əla fürsət idi; Səxavətli və səxavətli bir insanın öz mənfəəti, öz seçimi, mahiyyəti üçün son dərəcə möhtəşəm, son dərəcə sirli bir fürsətdən üzə çıxması halal idi.
Azərbaycanda hamının gözü ağzında idi; Nə desə, onu iliklərimizə kimi qəbul edərdik!
Amma o böyük mərasimdən, mərasimdən, insanların xoşbəxtliyindən, şəhərlə vidalaşmaqdan tam istifadə etmədi!
Onun açıqlamasına diqqətlə qulaq asdım, nə kiçik bir işarə, nə də aşkar “MƏN”.
İlham Əliyev bütün mənaları ilə sözün məğzidir. Ləyaqət nümayiş etdirir; Klassik Azərbaycan, türk insanı öz görünüşü ilə qarşımızdadır.
Ayağını kəsmədi – məğlub olanın adını belə çəkmədi!
Müalicə olunmadı!
Amma qürurlu idi – hamımız kimi!
Amma o, sevgini yaydı və bu böyük dostluqda hiss etdiyi xoşbəxtlik və birlik hissini hamı paylaşdı!
O, 4 il əvvəl həmin stadionda qurulan “məlhəkəkə”ni layiq olduqları şəkildə məğlub etmədi. Hər kəsin demək istədiyi, müşahidə etdiyi, xalqımızın, tariximizin yaddaşına həkk olunmuş “Heç nə olmadı, Paşinyan…” sözlərini demədi.
Amma tarixi unutmamaq üçün dostum bizə də xatırlatdı: “Bəziləri “Qarabağ Ermənistandır…” deyirdilər”. Unutmaq olmaz ki, Xankəndi günü hansı siyasi-müharibə qarşıdurmalarının nəticəsi idi.
Mehz şəhidlərimizi yad etdi və buna uyğun şəhid ailələrini alqışladı!
Adını çəkdiyi sevgi selini şəhid ailələrinə yönəltdi!
Biz ancaq elə bir ruh görürük ki, onun timsalında izdihamın möhtəşəm cazibəsi o anlarda əks olunur, qürur hissi keçirir, məhəbbət, təriflər hiss edirik. Ətrafa müsbət enerji, sevgi və böyüklük yayır. O anlarda ən xoşbəxt azərbaycanlı İlham Əliyev idi. Çox sağ ol. Bu, sadəcə bir azdır.
O, ilk olaraq topa toxunur və məşq meydançasından qaçaraq futbol meydançasını sürətlə oyunçulara təhvil verir!
Həmişə bütün meydanlarda ön sıralarda idi: gözünüzün qabağında təsəvvür edin – onun hansı tribunalarda, hansı intellektual müzakirələrdə, hansı kütləvi müzakirələrdə nələr etdiyini çox yaxşı bilirik – bunların hamısı dünənin tarixidir.
Həmişə meydanda düşməni silkələdi, meydanı təmizlədi, dağıdıb, yaradıb xalqı tərk etdi.
Bu, sanki səbirsizlik göstərənlərə “Niyə Xankəndiyyədə vaxtımız tükəndi?” əmri idi: Meydanı kirdən təmizləyin, yeraltı və yerüstü mədənlərdən təmizləyin, torpağın münbitliyini öz kökünə qaytarın. , və onu ən yüksək səviyyəyə qaytarır.Yaşayış şəraitini də yaradıb… – sonra dəli olur!
Bununla belə, Xankəndi stadionu təmiz idi – qəhrəmanlıq personajlarından və köhnə hissələrdən təmizlənmiş, üçrəngli Bayraqla örtülmüş, yumşaq, rahat oturacaqlar qoyulmuş, gözəl ot örtüyü döşənmişdir…
Birincimiz bu gözəl bəzədilmiş meydanı tərk edərək övladlarının, dəyərli övladlarının, şəhid yaxınlarının yanına tələsdi!
O ballara ömürlük borcumuz var. İlham Əliyev o azyaşlı uşaqlara öz sevgisi və qayğısı ilə ölüm xəbərini verdi: Şəhid ailələri qəlbimizin tacı, Qarabağ qaziləri gözümüzün işığıdır. Yol onlarındır, gələcək onlarındır, vətən onlarındır.
Hər kəs Xankəndində o möhtəşəm tarixi hadisənin şahidi olmaq, həmin stadionda bir araya gəlmək istərdi. Amma Prezidentlə Şəhid toylarını etdi. Onları yanına oturtdurdu. Mehriban xanım onları qucaqladı. Vacib olan budur! Biz öz torpağımızda, öz evimizdə, öz doğulduğumuz yerdəyik. Bu belədir.
Mən bu hadisə ilə bağlı regional və beynəlxalq siyasi sifarişlər vermək fikrində deyiləm. Otuz ilin ağrısını, iztirabını, iztirabını həyatımızdan silin. Gözümüzdəki kədər yaşları sevinc göz yaşlarına çevrilir. İnsan Allahdan başqa nə istəyə bilər ki?!
Həmişə düşünürdüm ki, bir gün Qarabağ işğaldan azad olunacaq. Bəs… Xocalın ağrısını necə yüngülləşdirəcəyik? Bizə bütün dünyanı versəydilər, Xocalı işğalının, Xocalı qətliamının əvəzini verərdimi? İçimizdəki boşluqları doldururmu? Bəlkə biz də qan töküb işgəncələr verməliyik ki, həyatımızın odunları soyulsun, yaralar sağalsın?
Heç cavab almadım…
Amma məncə, ən fəzilətli cavab İlham Əliyevin Xankəndidəki qürurlu mövqeyi oldu; İlham Əliyev barbarlığa yüksək sivilizasiya ilə cavab verdi. Sülh rəmzi olan məşq oyunlarına ev sahibliyi etməklə sülh yolu ilə! Əmlakı ilkin sahiblərinə qaytarmaqla! Çünki Xankəndi uzun müddət Azərbaycana məxsus deyildi. Bacardıqları qədər erməniləşdirməyə çalışırdılar, erməniləri, erməni ksenosunu qayalara basdırmağa çalışırdılar. İlham Əliyev uzun illərdən sonra ilk dəfə Azərbaycanı Xankəndiyyəyə gətirdi, azərbaycanlıları gətirib Xankəndini yerinə qoydu; qəlbimizdə və coğrafiyamızda yeridir. O, Azərbaycan Şəhərini dünyaya və özümüzə yeni şöhrətdə, yeni adla – paytaxt Qabaycan şəhəri ilə təqdim etdi…
İlham Əliyev yeni Azərbaycan qurur! Hamısı Azərbaycandır. O nəsil idi ki, Azərbaycanı bütöv görmürdü. Allaha şükür, görürük.
İlham Əliyev bu ölkəyə, bu xalqa bir nemətdir. 3 il əvvəl yox, bəlkə də 6-7 ay əvvəl ağlımıza gəldimi ki, Laçın yünü birdəfəlik bağlana, bayrağımız Xankəndidə dalğalana bilər və bütün bu tarixi hadisələr baş verə bilər. 2023-cü ildə yer?
Mart 2023 – Heydər Əliyev İlham Əliyev təsəvvürümüzdə problem yaratdı və bilmədiklərimizi reallığa çevirdi. O, Atanın vəsiyyətini yerinə yetirməklə kifayətlənməyib, Ata vilayətinə öz namusunu da verib…
Xankəndə hər şey var idi – oğulluq və uşaqlıq sınağından alın çılpaq, təmiz üzlə çıxmağın mənəviyyat, enerji, mistisizm…
İlham Əliyev Heydər Əliyevin Vilayətini, Heydər Əliyevin yüz illik yubileyini Azərbaycanın yüzilliyinə, Azərbaycanın yüzillik tarixinin ən parlaq səhifəsinə çevirdi!
Bu, mistikdir, Tanrının simvoludur, işarəsidir – biz bilmirik! Biz bilirik ki, bu simvollar Azərbaycandandır.
Tarixdə əbədiləşdi!
